Faalkracht
Ik geloof dat je als HSP (hoogsensitief persoon) als het ware geprogrammeerd bent om altijd naar zuiverheid te streven, op alle vlakken in je leven. Als je dit niet doet, krijg je het op een of andere manier op je broodje, althans, dat is mijn ervaring. Ofwel in de vorm van klachten (bijvoorbeeld lichamelijke klachten als je niet goed genoeg voor je lichaam zorgt) of in de vorm van geestelijke spanningen (omdat dingen aan je knagen…).
Op één of andere wonderlijke manier kreeg ik de keren dát ik eens iets deed wat eigenlijk niet helemaal oké was, het altijd direct terug op mijn bordje en werd ik op mijn nummer gezet. Het gaat niet om grote ‘overtredingen’ maar dingetjes in dagelijks leven of bijvoorbeeld vroeger op school of op werk, waar anderen prima mee weg zouden komen… maar ik niet!
Vaak bleven die dingen dan heel lang hangen bij mij, omdat ik me er zó naar over voelde, omdat ik dus niet 100% ‘zuiver’ had gehandeld. En dat heeft met mijn ingebakken HSP geweten te maken denk ik. Soms kon ik mijn gemaakte fout en vooral de ‘berisping’ daarop maar niet loslaten… De emoties en het schuldgevoel bleven dan enorm lang hangen.
Hulp inschakelen
In zo’n situatie vroeg ik eens hulp aan mijn gidsen, om me te helpen het nare gevoel los te laten. Zij adviseerden mij om uit te zoomen en het gebeuren in perspectief te plaatsen. Omdat ik als HSP emoties enorm intens beleef, kon dit soms zo heftig zijn dat ik er bijvoorbeeld echt niet van kon slapen en me heel naar bleef voelen door mijn gedachten. Ik ging de situatie uitzoomen, waarbij ik letterlijk alles van een afstand ging bekijken; ik stelde voor dat ik de aarde van een afstand zag waarop wij als één grote mierenhoop allemaal ons dingetje aan het doen zijn. Ik besefte daardoor dat het maar om een kleine ‘aardse struggle’ ging, wat vanuit kosmisch perspectief een lachertje is. Stress is altijd aards, niet kosmisch. En dat herinnerde mij er weer aan dat wij allemaal spirituele wezens zijn (in een fysiek lichaam met een menselijke ervaring). Daarnaast werd me geadviseerd de situatie eens te vergelijken met een misdaad versus wat ik ‘gedaan had’. Toen moest ik er ineens wel om lachen! Het leerde me relativeren: als je jezelf altijd maar recht in je ogen aan kunt blijven kijken… Ik legde een hand op mijn hart en ik voelde dat mijn gidsen zeiden: ‘Je bent een goed mens!’ Ik ademde eens diep in en uit en… voelde me weer een stuk beter.
Leerproces
Alleen al het feit dat je je zo druk kunt maken om kleine dingen die je misschien ‘fout’ hebt gedaan, geeft al aan dat je streeft naar zuiverheid. Maar we zijn nou eenmaal mensen, en mensen maken per definitie fouten, dat hoort allemaal bij het leerproces dat ‘het leven’ heet. Het gaat erom hoe je er vervolgens mee om gaat. En daar kunnen HSP’s over het algemeen wel wat hulp bij gebruiken. Gidsen kunnen hierin enorm behulpzaam zijn, doordat ze je leren relativeren en je er altijd weer aan herinneren wat je in de kern bent: een prachtig wezen van stralend licht, dat door de aardse perikelen wel eens even wat ‘bewolkt’ raakt. Hoe vaker je jezelf hieraan herinnert, hoe makkelijker en sneller je je licht weer voluit kunt laten schijnen!
Streven naar 100% zuiverheid is mooi,
maar blijf over gemaakte fouten niet malen.
De snelste weg naar groei,
is de moed om te durven falen.
🙏