Thuiskomen
De natuur, en dan vooral het bos. Dat is voor mij de plek waar ik mij het meest mezelf voel, me op mijn gemak voel, me thuis voel. Daar voel ik dat de aarde me draagt en voel ik tot in mijn vezels dat de aarde niet ons bezit is, maar dat wij onderdeel zijn ván de aarde. Het geeft me een gevoel van verbinding met het geheel én… het is de plek waar mijn gedachten tot rust kunnen komen en ik de inspiratie (weer) voel stromen. Dit gedicht schreef ik in 2014, toen ik model stond voor een beeldhouwer in de bossen van Oranjewoud. Uiteindelijk is het gedicht op de sokkel van een van de beelden terecht gekomen én onderdeel geworden van het dichterspad. Iets waar ik nog altijd ontzettend dankbaar voor ben!
De vogels, vlinders
en mijn gedachten
ze vliegen alle kanten op
Maar op deze plek kom ik tot rust;
de schoonheid van het groen
de wind die mijn haren kust
Hier word ik stil
zittend tussen de bomen
Verbonden met de natuur
een intens gevoel
van thuiskomen
-s.w.
Mei 2015, Dichterspad Oranjewoud
Beeld: Jeen Bosma